Konferencija je održana povodom objavljivanja nove strategije Evropske Unije za zemlje Zapadnog Balkana, u kojoj se zaštita okoliša uopće ne pominje kao prioritet. Izvršavanje obaveza u oblasti zaštite okoliša je jedna od najbitnijih obaveza koje zemlje moraju izvršiti u procesu pridruživanja Evropskoj Uniji, što zahtijeva angažovanje značajnih ljudskih i materijalnih resursa.
Bosna i Hercegovina u oblasti zaštite okoliša ima brojne probleme, koje neće moći riješiti bez znatnog pritiska i pomoći. Prema nedavno objavljenom Indeksu okolinske učinkovitosti nalazi se na 158. mjestu od 180 ocijenjenih zemalja i ubjedljivo je najgore ocijenjena država Evrope. a prema podacima Svjetske zdravstvene organizacije zauzimamo drugo mjesto na svijetu, po stopi smrtnosti od bolesti koje su izazvane zagađenim zrakom.
S obzirom na činjenicu da se u periodu od 2003. godine, kada je donesen prvi zakonodavni okvir za zaštitu okoliša, pa do danas, Bosna i Hercegovina gotovo nije ni pomakla u smjeru dostizanja ciljeva iz EU Acquis-a, čak i kada bi se političke elite momentalno potpuno posvetile rješavanju problema u oblasti zaštite okoliša, čekao bi nas barem decenijski posao izgradnje institucija, implementacije zakona i ulaganja ogromnih sredstava u ovoj oblasti. Imajući to u vidu, nije jasno zašto okoliš nije na listi prioriteta Strategije za Zapadni Balkan.
Bilo kakva strategija Evropske unije za Bosnu i Hercegovinu koja se ne dotiče problema okoliša teško da može biti išta više do spiska prioriteta interesnih lobija iz same Unije, bez ikakvog uvažavanja potreba stanovništva. U tom pogledu, uopšte nije vidljiva razlika između struktura Evropske unije i domaćih vlasti.